ให้กวี

กวี ตาย
ฟ้า ปิด
จิต กวี
กวี เกิด
สิ้น มายา
กวี เขียน

ศุภชัย สุริยุทธ
ภาพจาก www3.ac-clermont.fr

ขัดแย้ง

ภาพการจัดวางwww.pbs.org

ขัดขาดบาทต่ำแท้ ขัดแย้ง
สูญเปล่าประโยชน์แฟบ หยั่งรู้
วางโลภว่างโกรธแปร นาท่าน
เดียวแก่เกิดเจ็บตาย แช่มชื้นกิเลส

เชิญเถิดปลูกแพร่ไม้ ดอกดี
จิตปักเฟื้องดอกศรี เด่นฟ้า
แดดแดงป่าดินฉีก กาลร้าว
ธรรมแก่นงามมิคว้าง ว่างเวิ้งวายดอก

ขอโศกแหกวิ่นเปรี้ยง แตกตาย
เสียงเหง่งงึมใสปาน ลั่นฆ้อง
ลุกกรรมไล่อุบาทว์ ทุบโง่
กระจ่างธรรมะโค้น ต่ำช้าปวงมาร

ศุภชัย สุริยุทธ

หนอนกินจินตนาการ

หนาวช้า

หนาวนาน

หนาวมาก

ร้อนเร็ว

ร้อนยาว

ร้อนลึก


เมื่อคืนฉันเห็นนอนกินความฝันคน

เมื่อคืนฉันเห็นกระดาษกลายเป็นเถ้าดำ

เมื่อช้าได้ยินว่าคนยังไม่ตายหนอนก็กิน

ฉันเห็นหนอนกินจินตนาการของคน

ฉันดูแล้วเขายังมีลมหายใจอยู่ ยังเดินดิน

กลิ่นลมโปรยโรยรินปกคุมท้องฟ้าทุกแห่งหน

คละคลุ้งกำจายเต็มด้วยหนอนนอนดิ้นในกระโหลก

ยาว และนาน แสนนาน

ไร้สี ไร้ค่า ไร้วลี คำแห่งความดี

ร่วมกันรักกิเลสงามดอกไม้ประจำจิต

ทั้งเผาทั้งสับทั้งตำ ชงละลายน้ำดื่มกิน

คล้ายว่านี้คือชารสเลิศ อมฤทธิ์ค่าแห่งคน

หนาวช้า

หนาวนาน

หนาวมาก

ร้อนเร็ว

ร้อนยาว

ร้อนลึก

22-04-50