
ภาพจาก : www.philly-realestate.com
บทเพลงไม่สามารถสร้างโลกได้หรอก
แต่โลกทั้งโลก กลับซ้อนตัวอยู่ในบทเพลง
ใบไม้ลัดเลาะรอดจากก้านกิ่ง ตาย
ลีลาลอดสอดส่ายคล้ายน้ำไหล
ขูดทะลาดหล่นล่วงร่างลายรักดิน
แสงก็สาด แดดก็ส่องลุกไล่ดังเปลวไฟ
ดวงอาทิตย์เผาดาราดับแสงสว่างจ้า
เสียงนกขุนทองสุนทรีย์โศก แดกดันกินอารมร์
จักรวาลก็สั่นไหว ต้นบัวดินวิเวกกลางอากาศธาตุใจ
ที่ริมถนนคนเดิน แต่ฉันกลับนั่งมอง
เขียนที่ลาน ม.ล. ปิ่นมาลากุล ใน ม.ศ.ว
1-07-50

