Old Style Bicycle 28 (TR-007)รถจักรยาน บนถนน เคลื่อนช้า สลับการเคลื่อนไหวสิ่งอื่น
การเคลื่อนไหวสิ่งนั้นเคลื่อนไปข้างหน้า เต็มไปด้วยสีสัน ชีวา
จักรยานโบราณ ในตะกล้าหวาย เต็มไปด้วยดอกไม้สด
แต่ตอนนี้มันแห้งเต็มตะกร้านั้น ชายผมยาวรุงรัง
เต็มไปด้วยหนวดเครา พุดออกมามิเว้นวันว่าง
ร่างนั้นสถิตบนรถและมีเพียงสายลมแห่งความเศร้า
หิ้วปลีกทั้งข้าง ทะยานไปข้างดังฝูงนกอินทรีย์ เร่ร่อน
เหลือเพียงสายลมแห่งความเศร้า โจมร่างเข้าไปในสวนสายลม
กาลครั้งนั้น ยังจดแม่นแม้นเวลาผ่านเลยไกล มิอาจเลือน
เด็กหนุ่มริมถนนสายฝนที่โปรยปราย แต่ทว่าน้ำนั้นท่วมโลก
ถ้อยคำสั้นๆ ไม่มีประโยค ไม่มีประธาน ไม่มีกรรม ถ้อยคำสั้นๆ
วันนั้น ตลาด แม่ค้า ขายดอกกุหลาบและข้าวหลาม อาหารแห้ง
ความทรงจำที่พร่ามัว คำพูดเจรจาไม่เป็นถ้อยเป็นคำ ไม่รู้เรื่อง
ไม่มีเสียงเล็ดรอดออกจากลำคอ มันหายไปในทะเลลึกอันกว้างใหญ่
มันมืด ความทรงจำไม่ปะติดปะต่อ รู้อย่างเดียว ต้องกลับบ้าน
บ้าน บ้าน 58/9 อิสรภาพ บ้าน บ้าน 58/9 อิสรภาพ 35 บ้าน บ้าน
ทรงจำได้อย่างเดียวบ้าน น้ำ และน้ำฝนมันช่างขัดแย้ง เย็นนอก ร้อนใน
ระหว่างนั้น ก็สิ้นสุด ทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่มีความฝันในฝันอีกต่อไป
คือวันวานมีอดีต ในอดีต คงอดีต มิหาย ไม่ขาดไป
เด็กชายข้างถนนริมฝีปากบิดเบี้ยว ในตามีน้ำตาท่วมอดีต
..............................รัก.....................................................
........................................รัก...........................................
......................................................รัก.............................
..................................................................รัก.................
..............................................................................รัก......
เด็กชายเดินร้องให้ข้างถนน ในวันวาเลนไทน์
รถจักรยานโบราณเคลื่อนไปอย่างเชื่องช้า ฉันรู้ดี
ซาบซึ้งดี มันคือสิ่งที่สวยงาม มันงดงาม เหลือบรรยาย
เราทั้งสองแยกทาง และเราก็สวนทางกัน เหมือนอดีต
เหมือนกัน ความทรงจำในอดีต ก็ปรากฏ
สรวงสวรรค์ อักเศษที่ท้ายถอย ช่างมันเถอะ
ฉันรู้ดีมันไม่เกี่ยวสิ่งใด ฉันก็กลับบ้าน
ต้น บัวดิน
