จำไว้ว่า ฉันยืนข้าง ดอกบัวดิน

Wednesday, December 06, 2006

ฉันคือเรือบก

ปีกนกกระพือคำความรัก
นกกางปีกคำกล้าหาญ
ฝูงปลาลอยคำนำอ่อนหวาน
น้ำกระทบแสงจับพร่างเพลิดวรณ์แสง
นำพัดพาแสงพร้าพลางตาฟ่าฟาง
การเคลื่อนล่อนไหลคือจังหวะน้ำหายใจ
ฉันเอาคำคำหนึ่งวางเวิ้งเจ้าพระยา
คำคำนั้นลบไม่ออกพื้นน้ำเนื้อจิต
ลมพัดเลียบเลียเจ้าพระยาที่รัก
น้ำละอองฝุ่นกระเซ็นเย็นหอมรัก
แดดแป็บป็าบสาดแสงดวงใจ
โลมกายไหวไหวแนบแว็บเบา
ฉันรินน้ำตากลางสายลม
เรือว่ายน้ำ ฉันคือเรือบก หลงรักสายน้ำ

4 .10. 49
บนเรือและท่าเทเวศน์
All Rights Reserved.
Copyright©2006 Suppachai Suriyut

No comments: