สอนคนตาย ถึงการอยู่
สอนคนเป็น ถึงการไป
ยิ่งโกรธ ยิ่งเสีย
ยิ่งเป็น ยิ่งตาย
ความคิดเปล่าเปล่า กินข้าวไม่มีเกลือทั้งพริก
เธอจะรู้ที่มา ดินหรือข้าวน้ำหรือฟ้า
สอนคนตาย ถึงการหายใจ
สอนคนอยู่ ถึงการสิ้นลม
คิดถึงเธอ เพราะ คืออะไรด้วย
ต้น บัวดิน
ปี 50
จำไว้ว่า ฉันยืนข้าง ดอกบัวดิน
Subscribe to:
Post Comments (Atom)


No comments:
Post a Comment