คำคู่

ตา มอง
ใจ เห็น
เกิด รัก
จอง จำ
หอม ทุกข์

ฉันจะเป็นกวี

คำดอกวาจาพุดขึ้นกลางเวหาอากาศธาตุใจ
ดอกพิกุลสดสะพรั่งทอดถอดกายหลุดร่วง

รัก ฟ้า
นอน ดิน
กิน ดาว
กวี ยาว
ชีวิต สั้น

คิดว่าใช่

คิดว่าใช่

เอาความจริงมายำใส่จาน
เอามายาขว้างไปยังดาวพูโต
เก็บความรักปักแจกัน
เขียนความขลาดไว้ศึกษา

เจ้าดอกมาลาสว่างตอนค่ำคืน
แจกันจักวาลมีดอกพระอาทิตย์สถิตกลางฝูง
เจ้าหญิงดวงจันทร์นุ่มคิดถึงว่ารัก
ดอกดวงดาวพร่างพราวกลางราตรี

เอาความกล้าหารบดใส่กล้าย
เอาความยุติธรรมบดใส่ใจ
สูดกลิ่นเสรีภาพ บริสุทธิ์
บอกเพื่อนพ้องน้องพี่พี่

จงทำความดีพรุ่งนี้กำลังจะมา...

ดวงฤดี

สิ้นแสง
แม้มี
เดือนดาว
ล้านดวง
แค่หลับตา

สิ้นศรัทธา
แม้มี
ศาสดา
เป็นล้าน
แค่ปิดใจ

ดอกจิก
กระจิดริด
ดอกกังหัน
ต่างหมุนไป
ดอกอะไร
เป็นดอกไม้

กลิ่นก็โปรย
เจ้าไม่โรย
ลมก็พัด
ข้าก็หอม
เจ้าดอกรัก

แม้สิ้นแสง
แล้งศรัธา
ศาสดาข้า
มิเคยปิด
ห่างรักเจ้า
บัวดินหวาน

นี้ก็นาน
นี้ก็ไกล
ใจข้าติด
รักแต่เจ้า
มิรู้คืน
มิรู้วัน
ข้ายังลิขิต

อุทิศถึงเจ้า
ดวงฤดี

ถึงแม้ว่าเราอยู่คนละห้วงมิติของเวลา ข้ารำลึก ซึ้งเสมอ

ก่อน ตาย

--------------------------------------------------------------------------------
ใจ ฉัน

ใคร ให้

เดิน ไป

ไกล ฝัน

แค่ รัก

ไกล้ ถึง

ความ จริง

ก่อน ตาย

สัตว์ประหลาด

ธรรมชาติสัตว์ประหลาด
เพียงวันเดียว เดียวดายนับล้านปี
ไม่มีบทโศลกโบราณขับขานใจ
ไม่ต้องมีนิทานจากซาตานทักทอรัก
มิอาจรักความชั่วประหลาดธรรมชาติสัตว์
ฉันมีกระจกโง่เขลาล้านล้านใบส่องทางจิต
ฉันมีอดีตอนาคตที่ไม่ต่างตาย
ดอกไม้ที่ฉันชอบ ขอเพียงเป็นแค่ดอกไม้
ทุ้งผักบุ้งสีแดงกลางหนาวจงเข้มแข็ง
อารมณ์ยืดยาวนับล้านปี
ธรรมชาติสัตว์ประหลาด เกิดมาเพื่อความรัก

ความจริงในเม็ดฝน

1
ครั้นย่างเข้าสู่ฤดูฝน
ฉันแลเห็นฝนระหกระเหิร
ฝุ่นผงเม็ดละเอียดเป็นแสงมณีหลากสี
แต่ไม่ประจักษ์ถึงรุ้งกินน้ำเลยสักครา
2
เสียงของแสง นุ่มลึกฝังนครจิต
แสงของสี ผสมสมานระเหิดฟูฟ่อง
สถานที่บันเทิงนครมนุษย์ประดับด้วย
ดอกไม้เหล็กเสียงดังแทนความดี
3
ครั้นเมื่อยามฤดูฝนดอกไม้จะผลิบาน
ท่านเห็นความงามใช่ไหมโปรดโปรย
ยังพื้นปฐพีลบล้างดอกไม้สีดำแห่งความชั่ว
อันว่าความดี เช่นความรัก เป็นความจริงแท้แท้
4
เก็บดอกไม้เหล็ก กวาดดอกจิต ถูพื้นใจให้สะอาด
แสงเป็นสี สีเป็นเสียง เสียงถักทอประดับโลก
เป็นความกวี ถ่ายทอดวังวนมนุษย์น่าสงสาร
หลงเก็บดอกระเบิดฟาดเหวี่ยงเกลียดชัง กัน
5
พรุ่งนี้กำลังจะมาท่านรู้ไหม....

คนบ้า

เงียบให้ใครฟัง
ดังแล้วใครจะได้ยิน
ทำอะไร ใครให้ทำ
ทำหาเรื่องเล่าลือ
ใครเป็นคน บ้าหาเรื่อง

สิ่งเป็นอยู่

ประเพณีคือทางแห่งบวงกรรมของสัตว์

ไม่พบ จึงไม่จาก

ดวงอาทิตย์ไม่เคยอาวรณ์ละครในตอนเช้า
เร่งปี่ทะยานมุ่งสู่แดนแห่งแดดที่เฉิดฉายกลางวัน
ถึงตอนเย็นย้ำค่ำก็ลาลับพบรักตอนสายพร้อมลาจาก
แต่ฉันไม่ใช่ตะวัน ฉันเป็นเพียงแค่คลื่นลมฤดูหนึ่งของวันหนึ่ง
ถึงแท้ที่สุดมิอาจพบกัน
จึงไม่มีวันจาก

นั้นฝนหรือนำกลายเป็นไฟ

มุ่งมั่นอดทนศรัทธาปลายฟ้า
กำหนดเป้าหมายคล้ายจริง
กำหนดวิธีต่อยตี
กระบวนการกาลนาน
ระบบการจัดการวาดฝัน
การวางแผนงอกงาม
การประยุกต์ทุกข์บิดจิต
การพัฒนาองค์กรพรทวี
ทำใหง่ายวายป่วง ปวงมนุษย์

ดวงจันทร์ ดอกอาทิตย์
แสนไกล ยังแลถึง
คนเราอยู่ใกล้ติดกัน
มองไม่เห็นกันเลย

น้ำไม่ใช่ฝนทะเลดาว
ฝนเป็นแม่น้ำ ทะเลโคลน
น้ำไหลลิ่วลี่ เบิกบาน
ไม่เกรงใจ เทวดาพญามาร
ไม่ใช่ญาติ เจ้าหญิงบัวดิน
ไม่รัก เจ้าชายสายฟ้า
ไม่เกลียด ตุ๊กตาหน้าใส
ไม่ทุกข์เศร้า ร้อยรักสับปลับใคร
ไม่มีพี่ คล้องใจ
ไม่มีน้อง คล้องคอ
ไม่โกง ชาติวาสนา
ไม่หลอก จิตคิดร้ายใด
แค่เป็นน้ำไหลเดือดเรี่ยวแรง

ปูนแดง ใบพูเขียวห่อความชั่ว

กรรไกรหนีบหมากหัวสิงห์
ของคุณยายช่วยง้างงับ
ตัดความชั่ว เหลือส่วนดี สันติ
ทาปูนแดงบนพูใบเขียว
ให้รู้ดำรู้แดงความโง่เขลา

ห่อความชั่วด้วยใบพูพร้อมปูนแดง
ยัดใส่ปากฟันแหลมแหลมจงเขี้ยวจงทิ้มงัดแทง
ขอเจ้าบดชั่วสลายร่างตัวชั่ว
จงแหลกแตกกำจายขยี้ย้ำให้บรรลัย
แดงฉาบฉาดถ่มถุยลงกระโถนทองคำขาว

ค่อยเจรจาสหาย ค่อยค่อยเจรจา
อุเม่ ขืนใคร ขืนใจจงแสดงอย่าซ้อนเงื่อน
ข้าไม่ฟังทั้งฟ้าไม่ฟังฝนอันกลลวง
เอากระต่ายขูดมะพร้าวมา ฃ้าจะขูดเนื้อใจมัน
เก็บข้าวตอกดอกไม้ธูปเทียนไปเผ่าให้เป็นถ่าน

ไม่ต้องไหว้ไม่ต้องกราบกูไม่ฟัง
จงนำถ่านนั้นมาดูดร่างวิญญาณชั่ว
แล้วจงเผามันอีกครั้งด้วยไฟให้กลายแดง
เผ่าให้สิ้นซากสลายมลายดิน
ใดใดชั่ว ใดใดคิดคดร้ายขบดนำมันมา

ทาปูนแดงห่อความชั่วบนใบพูเขียว
ค่อยบรรจงม้วนมันอย่างปราณีตอย่าให้ดีดดิ้นหลุด
ทั้งยาเส้นยาเมากับแก้มสำเริงสุนทรียารมณ์
อัญเชิญนาคราชเทวดาพญามาร
เชิญสำราญยนสดับปีพาทย์ มโหรีอันวิจิตรสูง
นำหมากพูวางใส่พาน ลานชมจันทร์ให้เรียบร้อย

ขออันเชิญเทพภูมิทั้งหมู่มาร
ร่วมเป็นสักขีเป็นพยานที่ลานจันทร์ฉาย
ขออัญเชิญลิ้มรสหมากพูปูแดงห่อความชั่วอันเลิศรส
เชิญขบเขี้ยวกลางแสงจันทร์สดับฟังพิณพาทย์มโหรี
คืนนี้จันทร์ดารดาษสาดแสงเหลืองนวลขับกล่อมใจ

ข้าขอเชิญมวลมนุษย์ที่หลากพันธุ์ชาติ
มาครบองค์พร้อมชุมนุมอย่าแหนงหน่าย
เชิญชิมลิ้มรสพูชั่ว กลางนางรำอ้อนแอ่นอรชร
หรือใครใดขาดเขลาให้ชี้แจงแสดงเถิด สหายข้า
หรือมิเกล้า เชิญชมเพียงแสงเสียงกลางลานจันทร์

ข้าขอเพลง วิเวกเวหา ต่อบทโศลกพร้อมตบท้ายลาวโศกเถา
อัญเชิญเทวดาพญามารปวงมนุษย์โดยพร้อมเพียงหน้า
จงลงมา หากใครใดข้องขัดโปรดสำแดงก่อนเพลงรีบเจรจา
เฉิดฉิ่งบัดเดียวนี้ กูจะเขี้ยวพูชั่วกลางแสงจันทร์
ดังเลือดสาดปากก็แดง อนิจจัง อนิจจา ทุกขเวทนา พี่น้องเอย

สุดท้ายจงร่ำลาถุ่มถุยใส่กระโถนทอง รับร่างชั่วไปฝังดิน
กราบพระเทศนาธรรมช่วยอวยพร กุศลาสันติภพ
ภาพจิตสันติภาพ เถิดให้พร้อมเพียง สหายรัก