ดวงอาทิตย์ไม่เคยอาวรณ์ละครในตอนเช้า
เร่งปี่ทะยานมุ่งสู่แดนแห่งแดดที่เฉิดฉายกลางวัน
ถึงตอนเย็นย้ำค่ำก็ลาลับพบรักตอนสายพร้อมลาจาก
แต่ฉันไม่ใช่ตะวัน ฉันเป็นเพียงแค่คลื่นลมฤดูหนึ่งของวันหนึ่ง
ถึงแท้ที่สุดมิอาจพบกัน
จึงไม่มีวันจาก
จำไว้ว่า ฉันยืนข้าง ดอกบัวดิน
Subscribe to:
Post Comments (Atom)


No comments:
Post a Comment