จำไว้ว่า ฉันยืนข้าง ดอกบัวดิน

Monday, May 26, 2008

เจริญลงใจ





















เจริญลงใจ
มิอาจปล่อยสังคมลงต่ำ

ดาราคติ มิสิ้นสุดเลย
รั้งแต่จะแปรไกลไกวมา

แม้นกาลอันใด
เธอก็ปรากฏอยู่เช่นเคย

ดวงฤดีแห่งความชั่วเดินขนานความดี คู่กัน
เธอทั้งสองสถิตในร่ายใจข้า

เมื่อไหร่เธอจะแต่งงานกัน
เมื่อไหร่เธอจะรู้จักความรัก

หรือว่า เธอ ต้องคำสาบนั้นอยู่ร่ำไร
นวนิยายบรรจุ แต่เรื่องอุดรโลก

เธอคือผู้ชดใช้ มนุษย์เพื่อนรัก



ต้น บัวดิน