ฝูงเมฆลอยบนฟ้าเวหาอาวกาศ
น้ำฝนโอบกอดเม็ดดินหินทราย
เมื่อต้นหนาวลมไล่ความชุ่มชื่นสลายหายกลางแดดแรง
ต้นไกว ไกว ใบไม้ระริกเสียงนั้นรำพันรำพึงโอดครวญ
ปลายฟ้าอยู่ตรงใหนแสงฟ้าใสงดงามเท่าไหร่
ดวงอาทิตจะรู้ไหม
ดวงจันทร์จงรับรู้
ดวงดาวให้บอกที่รัก รักเจ้าเอ๋ย
น้ำฝนโอบกอดเม็ดดินหินทราย
สายลมเหน็บหนาวเวิ้งว้างแล้วสงบ
ฉันจึงพบความสุขที่ยิ่งใหญ่ไม่มีตัวตน
All Rights Reserved.
Copyright©2006 Suppachai Suriyut
Copyright©2006 Suppachai Suriyut
No comments:
Post a Comment