ริมถนนและม้านั่ง
หน้าบ้านใจบุญ ราชครู
บ่นความในใจให้ม้านั่งฟัง
เจ้าไม่เคยสงสัย
หรืออย่างไร
ทำไมข้าถึงมานั่งเจ้า
ข้าขอคลายทุกข์เดียวด้าว
ทำไมเจ้าไม่เอยถามข้าบ้างละ
ถามสักคำชิสุขทุกข์ดีอย่างไร
ข้าเพียงแค่สัญจรผ่านมา
ช่างใจบุญ ขอขอบใจ
หลังของเจ้าแข็งแรงทนทานแดนลมฝน
เวลานี้หน้าหนาวแล้วเจ้าจะอยู่อย่างไร
ผู้คนมากมายขอนั่งเลยผ่านเลย
ค่ำนี้ข้าจะเล่นดนตรีเป็นเพื่อนเจ้า
เสียงฟังดูอาจเศร้า จะลำนำเจ้าไป
ท่ามกลางความหนาวเย็นฤดูหนาว
จงอย่าอาวรณ์นิวรณ์ดงแดนใด
เจ้าม้านั่งเจ้าเอ๋ย สหายข้า
All Rights Reserved.
Copyright©2006 Suppachai Suriyut
No comments:
Post a Comment