ทุกฤดูกาลสัจธรรมบนสัจธรรม
ความหนาวเหน็บอาระธรรมมนุษย์ล้นรัก
ฉันยืนอยู่ท่ามกลางน้ำค้างขาวสายลมโบกโปรยวิ่นว่อน
หมู่เม็ดดวงดาวพร่างพราวล่องเด่นกลางฟ้าโปร่ง
ดัชนีชี้ขาดไร้วิวรณ์ ข้าหลงสัญจรไร้ทิศทาง
กระจุกเสียงเรไรกึกก้องแวกแหกกลางพงพี
เจ้าหญิงความงามดวงใจไกล้สลายกลางทุ่งกุลา
หนาวพี่หนาว ค่ำคืนเดือนดาวพิลี่พิไล กอดหัวใจ
โอ้เจ้าเจ้าดวงฤดีที่รัก รักคิดถึงความรักไม่ต้องรินน้ำตา
หัวใจเจ้านางสีดาแหรกสลายกลางทุ่งกุลา
หัวใจเจ้านางสีดาแหรกสลายกลางทุ่งกุลา
ฤดูกาลวกเวียน ความรักเจ้าสีดาเงียบสนิท
เหตุใดเจ้าจึงแปรไป ล้นรัก
All Rights Reserved.
Copyright©2006 Suppachai Suriyut
No comments:
Post a Comment