จำไว้ว่า ฉันยืนข้าง ดอกบัวดิน

Friday, November 17, 2006

มีค่าที่ไม่ต่าง

www.colorsofbangladesh.com


ความรู้สึกหนึ่งหนึ่งในใจลึกลึก
คุณรู้ไหมวันหนึ่งนั้นนั้นไม่มีความหมาย
เวลาหนึ่งนั้นคล้ายว่าฉันไม่ไช่คน
หากแต่เป็นเพียงก้อนเนื้อ
ยังดีมีแตลมหายใจ
ใจมันลอยลิบลี่ไปกับคลื่นไร้ตัวตน
เพราะฉันหลงรัก ฉันจึงเป็นอย่านี้
เข้าใจไหมเวลาที่ฉันอยู่มีค่าเท่ากับเวลาที่ฉันตาย
All Rights Reserved.
Copyright©2006 Suppachai Suriyut

1 comment:

Anonymous said...

ได้ใจไปเต็มๆ

ชอบประโยคที่ว่า "ใจมันลอยลิบลี่ไปกับคลื่นไร้ตัวตน เพราะฉันหลงรัก ฉันจึงเป็นอย่างนี้"

น้ำตาซึม(ไม่ได้เว่อนะ)